Burak Artuner yazdı
1 NİSAN’DA GEMİLERİ SARAYBURNU’NA DEMİRLEDİ
Prensi ve prensesi 1869’un 1 Nisan’ı sabahında İstanbul’a getiren Ariadne gemisi birinci olarak Sarayburnu’na demirledi. İstanbul’da yaşayan İngilizler, bayraklarla süslenmiş tekneleriyle gemiye yaklaşarak prens ve prensesi “Tanrı Kraliçeyi korusun” nidalarıyla karşıladılar.
Aynı seyahatte yer alan müellif William Howard Russell karşılama ve sonrasını şöyle aktarır: “Filikalar indirildi ve prens maiyetiyle padişahın tahsis ettiği ihtişamlı saltanat kayığıyla gemiden ayrıldı. Majesteleri düdükler çalınarak tekneye geçerken rıhtımlardaki insanların alkışları ortasında boğazdaki flamalarla donatılmış Türk zırhlılarından ve Sarayburnu’ndan majestelerine selam salvosu atıldı…”
ALTIN VE GÜMÜŞ TABAKLARDA AKŞAM YEMEĞİ
Tophane Rıhtımı’nda karaya çıkan Prens ve Prensesi Sultan Abdülaziz karşıladı. Padişah, kendilerine tahsis edilen Nusretiye Kasrı’na kadar konuklarına refakat etti. Odalarına yerleşen prens ve prenses daha sonra padişahın saltanat otomobilleri ile Dolmabahçe Sarayı’na götürüldüler. Burada da tekrar bir karşılama merasimi düzenlendi. Akabinde prens ve prenses Nusretiye kasrına dönerek altın ve gümüş tabaklarda sunulan akşam yemeklerini yiyerek dinlenmeye çekildiler.
SARAY MUTFAĞI VE ŞARAPLAR…
Sonraki günkü akşam yemeği ise Dolmabahçe Sarayı’nda verildi. Bu yemeğin ihtişamı uzun yıllar konuşulurken, muharrir Russell geceyi şöyle aktardı: “Padişahın prens ve prenses gururuna verdiği yemek niyet, zevk ve zenginlik olarak son derece eksiksiz olduğu üzere kıyaslanamaz hoşluktaydı. (…) İtalyan hocalar tarafından eğitilmiş 84 kişilik takdire şayan müzisyenlerden oluşan orkestra akşam yemeğinde herkesi büyülüyordu. (…) Masa çok nadide tabaklarla kaplıydı. Mutfaklarının daha güzeli bulunamazdı ve şarapları çok güzeldi”
MÜCEVHER İŞLEMELİ FİNCANLARDA KAHVE, HAZIR BEKLETİLEN NARGİLELER
Russell’ın anlatımına nazaran sabahları farklı bir keyif vardı: “Padişah her sabah en bulunmaz çiçek ve meyvelerle dolu tepsiler yolluyordu. Beyaz yakalı ve manşetli yeşil ve altın rengi üniformalı valeler geçitlerde bekliyordu. Siyah üniformalı çubukçular da elinizi çırptığınızda kehribar ağızlıklı üzerinde yeniden mücevherlerle işlenmiş minik bir kahve fincanlarını oturtmak için oyma yerleri olan nargileler getirmek üzere hazır bekliyorlardı. (…) İnsan karakteri kendisine gösterilen bu ihtimamın altında kalmakta zorluk çeker.”
RENKLİ KIYAFETLERİYLE TÜRK BAYANLARI ÇİÇEK TARLASI GİBİ…
Russell, Türk bayanlarıyla ilgili de şunları yazmıştı: “Sadece Doğulu bayanların becerebildiği renk karmaşası kıyafetleriyle Türk bayanları adeta hareket eden bir çiçek tarlasını andırıyordu. Bu süt beyazı yüzlerden düz kaşlar altındaki siyah boncukt üzere gözler tereddütsüzce parlak bir söz ile size bakıyordu. Sanki modacılar bu kibar cazipliği hiç Avrupa’ya getirmeyecekler miydi?Bazen Paris modacılarının bile deva olamadıkları durumlarda Doğulu bayanların modalarından esinlenecekleri kıyafetlerle çok tesirli olacakları inkar edilemezdi.”
Prens Edward daha sonra İngiltere Hükümdarı ve Hindistan imparatoru oldu. Nişanlısı da Kraliçe. Bu hafta Kabataş’ı ziyaret edecek Edinburgh Dükü’nün büyük büyük dedesi ile ninesinin 1869’da ziyaret ettiği İstanbul’dan aldığı keyfi alması dileğiyle… Herkese uygun pazarlar.
Patronlardunyasi.com
