Toygun ATİLLA yazdı
Gerçek, gerçek…
Selçuk Bayraktar ismini duyduğumda aklıma birinci gelen, “sahiciliği”
Türkiye’de bilhassa iş dünyasında sıklıkla karşılaştığımız, hormonlu kişiliklerin, PR pompalamalarının, makyajlanmış karakterlerin ötesinde maskesiz bir gerçekliğin sözü…
Heyecanlı, tutkulu, özverili, liyakat sahibi, vicdanlı, merhametli, unsurlu, kıymet sahibi.
Damat olarak değil kendi olarak varlık bulmuş bir gerçeklik…
Öfkesi de, tutkuları da, kusurları da, merhameti de, vicdanı da gerçek…
Robert Kolej mezunu.
Akabinde, İstanbul Teknik Üniversitesi Elektronik ve Haberleşme Mühendisliği…
Pennsylvania Üniversitesi’nde insansız uçaklar üzerine yüksek lisans.
MIT’de (Massachusetts Institute of Technology) burslu olarak ikinci yüksek lisans.
Aldığı eğitim, bulunduğu toplumsal statü, “insan” olduğu gerçekliğinden kendisini uzaklaştırmamış kadar gerçek.
Yönetim Şurası Lideri olduğu Baykar, siyaseti içinde barındırmayan, liyakatı önceleyen bir kurum.
Kavgası, uğraşı, tutkusu, mefkuresi: ÜLKESİ…
Selçuk Bayraktar, sarsıntı yüzsüzlerini ararken bulduğumuz şövalye.
Dün yazdık, Türkiye Tek Yürek kampanyasında 2 milyar lira yardım kelamı veren Baykar Teknolojinin bugüne kadar yaptığı yardımlar 4,5 milyar lirayı aştı.
Televizyon ekranlarında, gösteri yapanların tersine yalnızca parasını değil yüreğini de koyarken gördük onu…
Büyük sarsıntı felaketinin birinci günlerinden itibaren ailesi ve takımı ile birlikte depremzedelerin yanındaydı.
Onlara sarıldı, onlarla çadırda yemek yedi, onlarla ağladı, onlarla acıları yaşadı.
Haftada 1 defa meskenine yalnızca üstünü başını değiştirmek, duş alabilmek için gitti.
Tekrar bölgeye döndü…
Soruyorlar, Selçuk Bayraktar neden bu kadar seviliyor ? Bu kadar siyasi kutuplaşma ortamına karşın neden “siyaset üstü” bir yerde konumlanabiliyor ?
Yanıtları yazdıklarımızda, insanların onunla birlikte yaşadıklarında…
Hem “sahici” hem “insan” olmak bu evrede kolay bulunmuyor.
Bulunanlara da toplum sahip çıkıyor.
Tıpkı, Selçuk Bayraktar’a sahip çıktığı üzere…
patronlardunyasi.com
