Muğla’nın Milas ilçesine bağlı İkizköy’de bulunan Akbelen Ormanı’nda, Limak Holding ve IC Holding’in ortak iştiraki YK Güç’ün maden alanını genişletmek için başlattığı ağaç kısmı kamuoyunda büyük reaksiyonlara neden oldu. Bölge sakinleri ağaç kısmını önlemek için hareketler yaptı, vakit zaman güvenlik güçleriyle karşı karşıya geldi.
VALİLİK: AĞAÇ BÖLÜMÜ TAMAMLANDI, 130 BİN FİDAN DİKİLECEK
Muğla Valiliği, Akbelen Ormanı’nda kesim çalışmalarının sona erdiğini açıkladı. Açıklamada “Yeniköy-Kemerköy Termik santralleri için şirketin uhdesinde bulunan alana elektrik üretiminde kullanılmak üzere ek kömür madeni işletme müsaadesi verilmiştir. Bu kapsamda yapılması gereken süreçler için 24 Temmuz 2023’te Orman Genel Müdürlüğü tarafından başlatılan çalışmalar sona ermiştir” denildi. Şirketin 130 bin fidan dikimi gerçekleştireceği belirtildi.
ERDOĞAN’IN HAFIZALARDA KALAN KIZILDERİLİ ATASÖZÜ
Ağaç kesitine yansılar sürerken emekli tarih profesörü Salih Baran, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın 10 yıl evvel Kızılderili atasözünden ilham alarak söylediği “Bütün ağaçlar kesildiğinde, bütün hayvanlar avlandığında, bütün sular kirlendiğinde, hava solunamaz hale geldiğinde, işte o vakit paranın yenilebilir bir şey olmadığını anlayacaksınız” kelamlarını hatırlattı. Baran’ın, Cumhuriyet gazetesindeki yazısı şöyle:
“Vatanı cennet eden toprağın ziyneti ağaçtır… Vatanı cennet edene karşı bilenen baltalar, bedenimize değmiş üzere olur, birden teğe. Yüreğiniz buz kesilir…”
İçim yanarak hazırladığım ve İzmir’de Yakın Kitabevi tarafından 2018 tarihinde yayımlanan Çaldağı: Kasaba’mdaki Darbe derlemesinin baş taraflarına yerleştirdiğim dizelerdi Mehmet Başaran’dan yansıttığım. Bugünlerde -son yıllarda olduğu gibi-doğanın başına musallat olan baltalar var; yüreğimiz buz kesiyor durmadan. Bir yanda; o baltaları şirket(ler)in karını azamiye çıkarma dileği için girişilen ağaç katliamına karşı duran Akbelen Ormanı sevdalıları. Öte yanda TOMA’ları ardına alan, otoriter idarenin buyruğu altındaki jandarma gücü. İnanılacak üzere değil! Yaratabileceğimiz en makus uygarlığı yaşamaktayız güya: İnsan eliyle ve çılgın istekler için; rant açgözlülüğünü sürdürmek için, beton yığınlarıyla doğayı boğmak için.
“Ey ağaç” diye seslenmişti Lyudmila İsaeva “Ağaç için Balat”ında: “Ben bir ağaç tanıyorum, tanyeri kızıllığında // kendi kendini büyüten büyük yalnızlığında // Kuşlara seviniyor ve şafağın söküşüne // ben nasıl seviniyorsam, Tanrı’nın her gününe”. İsaeva, şafakla gelen jandarma güçlerine benzerliği nasıl da içi yanarak dillendirmiş: “Demek ki beklenmedik en katil bir şafakta // Seni de boğazlayacak görülmeyen bir balta”.
Bakınız, ne demişti Recep Tayyip Erdoğan, on yıl evvel, başbakanlık yaptığı devirlerde söyledikleri ortasında -özellikle 8 Nisan 2013 tarihinde- Milletler Ormancılık Forumu’nda; Kızılderili atasözünden ilham alarak: “Bütün ağaçlar kesildiğinde, bütün hayvanlar avlandığında, bütün sular kirlendiğinde, hava solunamaz hale geldiğinde, işte o vakit paranın yenilebilir bir şey olmadığını anlayacaksınız.” Bu kelamlardan de 3 yıl evvel, 13 Şubat 2010 tarihinde yapılan ABD-İslam Dünyası Forumu’nda “yeraltı ve yerüstü zenginlikleri”nin o ülkelere ilişkin olduğunu emperyalistlere karşı haykıran kendisi değil miydi!
Ne var ki o ağaçlar kesildi/kesiliyor, sular kirlendi/kirleniyor, yaşama şahit olduğumuz şu günlerde; fakirliğin tavan yaptığı, yangınların ve sel felaketlerinin orta vermediği yıkımlarla karşı karşıya kaldığımız anlarda; anayasanın/yasaların eli bağlı kaldığı durumlarda; Cumhuriyet kıymetlerimizin kenara itildiği şu devirlerde.
Mustafa Kemal Atatürk’ün tabiat sevgisini, ağaca, yeşile ne kadar kıymet verdiğini ortaya koyan telaffuzlardan birkaçını hatırlatarak bitirelim yazımızı: Bakınız Afet İnan ne yazmış Hatıralar’da: “O yeşilliğin hasretini İstiklal Harbi boyunca çok çekmişti. Çankaya’ya oturmak için seçmesine âmil birkaç büyük karakavak ağacının bulunması idi. Onların rüzgârlı günlerindeki hışırtısından sürekli zevk duyardı”. Yeşile ve tabiata hayranlığı yüzünden Faruk Nafiz Çamlıbel’in “Yeşil”ini yinelerdi: “Ben bu rengi taşırım her vakit can köşemde // Yeşil bu… varlık dolu, gök dolu umman dolu // Meyve veren ağaçlar bu çini rengindedir // Bu çini rengindedir bahar, deniz, kır, orman // Bana Tanrı’m gözükür yeşil dediğim zaman”.
EY ÜLKEYİ YÖNETEN MUKTEDİRLER!
Bir elinde bastonu ve su şişesiyle ağacına sarılmış olan yaşlı bayan, “Burada doğduk, burada öleceğiz” diyen tabiat sevdalısı, yıkıma karşı göğsünü siper eden yurtseverlerimiz, hukuk uğraşı veren köylüler: Tüm bu “toprak çocukları” aşkına ve “himaye-i eşcar” (ağaçları koruma) uğruna durdurun yıkımı! Hatırlayın Kurtuluş Savaşı’nı, aklınızdan çıkarmayın Cumhuriyetin kurucularını, şovunuz “hayatta en gerçek mürşit” işaretiyle doğrulanabilir yahut eleştirilebilir bilgiyi üretenleri! Sıyrılın dogmalardan!”
patronlardunyasi.com
