Cumhuriyet Gazetesi’nde geçtiğimiz günlerde genel yayın direktörü Tuncay Mollaveisooğlu’nun istifası ile sonuçlanan etik krizi, bu kere de ‘sansür” savıyla devam etti. Vakıf üyesi Prof. Dr. Barış Doster’in “gazetecilik etiği” bahisli yazısı yayınlanmadı.
CUMHURİYET: VAKIF ALEYHİNE CÜRÜM DUYURUSU YAPTIĞINDAN YAZILARINA SON VERDİK
Cumhuriyet’ten mevzuyla ilgili açıklama geldi. Açıklamada “Prof. Dr. Barış Doster’in Cumhuriyet’te yayımlanan yazılarına bugünden başlayarak son verilmiştir. Bu karar; Doster’in, gazetenin yayımlanmasından sorumlu Cumhuriyet Vakfı İdare Kurulu’nda alınan kimi kararlara da uymayarak, İdare Heyeti üyesi olduğu vakıf aleyhine Cumhuriyet Başsavcılığı’na yaptığı müracaatlar üzerine verilmiştir” denildi.
İşte Barış Doster’in bugün yayınlanmayan “gazetecilik etiği” bahisli yazısı:
“Gazetecilik nedir? Ne değildir?
İster alaylı olsun ister mektepli, tüm gazeteciler bilirler mesleğin en temel kurallarından
birinin haber kaynağıyla bağlantılardaki temas-mesafe kuralı olduğunu. Zira bu temel
prensip gözetilmeyince, bu kurala uyulmayınca, aralık ortadan kalkınca, yapılan iş
gazetecilik olmaktan çıkar. Tetikçiliğe kadar uzanır. Örnekleri çoktur maalesef.
Gazetecilik; siyasi yahut iktisadi rastgele bir güç odağının, kurumun, kuruluşun,
örgütün, şirketin halkla münasebetler ve tanıtım danışmanlığı değildir. Metin müellifliği değildir.
Propaganda başkanlığı değildir. Sözcülüğü değildir. Kampanya yöneticiliği değildir.
Basın danışmanlığı değildir. Şayet bu temel kural ihmal edilirse savrulma kaçınılmazdır.
Bunun da örnekleri yaygındır ne yazık ki.
Gazetecilik; toplumun, kamunun, halkın, işçilerin, kimsesizlerin, geniş kitlelerin,
sesini duyurma imkanı bulamayanların yanında olmayı gerektirir öncelikle, hem
mesleksel hem ahlaki hem de siyasi olarak. Bu nedenle mesleksel çerçevesi çok net, etik
kodları çok mutlaktır. Gazeteci, kamu ismine, halk ismine, gerçeğe ulaşmak ismine soru
sorarken, araştırma yaparken, haber kovalarken, bir mevzunun izini sürerken, onu güçlü
kılan da budur zati.
Kurumlarla birlikte şahısların de süratle yozlaştığı günümüzde, gazeteci; bir mevzunun, bir
sorunun, bir olayın, bir haberin, bir bilginin kamuoyuyla paylaşılması, kamuoyunda
yayılması, bu sayede kamuoyu oluşturulması için rastgele maddi ya da manevi bir
çıkar elde edemez. Meslek prensiplerinden ödün veremez. Çalıştığı kuruma reklam
verenlere, ilan verenlere, haber yapma taahhüdünde bulunamaz. Bu kişi ve
kurumlardan talimat, tavsiye, telkin alamaz.
Şayet bu temel kurallar yok sayılırsa hukuksal, siyasi, ahlaki ve mesleksel anlamda
savrulma, çürüme, yozlaşma kaçınılmaz olur. Bunu da gizleyebilecek hiçbir münasebet,
saklayabilecek hiçbir ideoloji, örtebilecek hiçbir mazeret yoktur.”
patronlardunyasi.com
