Milliyet müellifi Özay Şendir, köşe yazısında Asala üyesi, Hocalı Katliamı’nın baş sorumlularından biri olan Monte Melkonian’ın Karabağ’da bulunan heykeli kaldırılmasını kaleme aldı. İşte o yazı;
Monte Melkonian ismini duydunuz mu hiç?
Dün Karabağ’daki heykeli kaldırıldı lakin biraz daha eskiye gitmek lazım: ASALA üyesi, 1980’de Atina Büyükelçiliği İdari Ateşesi Galip Özmen ve 14 yaşındaki kızı Neslihan Özmen’i şehit eden isim.
Fransa’da bir değil iki kez yakalandı. 1981’de işlediği cürümlerden değil “ruhsatsız silah taşımak” ve “evrakta sahtecilik”ten 4 ay mahpus yattı, sınırdışı edildi.
1985’te tekrar Fransa’ya döndü. Terör örgütü yöneticiliğinden 6 yıl mahpus cezası aldı, 4 yıl sonra hür bırakıldı.
Sonra Seta diye biriyle evlendi ve oradan Ermenistan’a geçti…
Monte Melkonian, 1992’de 83’ü çocuk, 106’sı bayan, 613 kişinin öldürüldüğü Hocalı Katliamı’nın baş sorumlularından birisidir. Öteki sorumlu da bir vakitler Ermenistan Cumhurbaşkanı olan Sarkisyan’dır.
Monte Melkonian “Avo” lakabıyla yüzlerce Azerbaycanlı sivilin mevt buyruğunu verdi. 12 Haziran 1993’te Azerbaycan ordusunda vazifeli asker olan İbad Hüseyinov tarafından öldürülmüştür.
Ermenistan, bu katliam sorumlusu ASALA militanı ismine 2017 yılında askeri akademi de kurdu.
Türkiye ve Azerbaycan, Ermenistan ile olan problemleri çözmek için on yıllarca sabretti, Minsk Kümesi denilen oyalama uğraşlarını sabırla bekledi ve en nihayetinde sorun tabiatıyla çözüldü. Azerbaycan, kendi topraklarını geri aldı. Bugün Fransa’dan çıkan sesler Türkiye’de kimseyi şaşırtmıyor lakin kaygının ne olduğunu açık açık yazmak lazım.
SAVAŞ CÜRMÜNÜN VAKİT AŞIMI OLMAZ
Fransa’nın başını çektiği kimi ülkeler başta Hocalı olmak üzere 1992’de Azerbaycan vatandaşlarını katleden savaş hatalılarını müdafaaya çalışıyor. Savaş hatasının vakit aşımı olmaz, insanları gözlerini kör edip, ateşe verip, başlarını kesenler bunun hesabını elbette verecekler. Azerbaycan, kendi topraklarında savaş kabahati işlemiş bulunanları yargılama hakkına sahiptir.
Ermenistan Başbakanı Paşinyan ya bu gelişmeyi kabul edip onurlu bir barışa evet diyecek ya da ülkesindeki ve diasporadaki azgın azınlığın sesini dinleyecek.
Barış herkese kazandırır, aksi durumda en çok kim kaybeder sanki?…
patronlardunyasi.com
