Mardin’in Ömerli ilçesinde doğan ve korucu bir babanın 13 çocuğundan en küçüğü olan Yılmaz Acar, köyde çobanlık yaptığı sırada üniversite imtihanlarına hazırlandı. Acar, dereceyle tam burslu kazandığı İbn Haldun Üniversitesi İslami İlimler Fakültesinde ve çift ana kısım (ÇAP) programı kapsamında Siyaset Bilimi ve Memleketler arası Bağlar Kısmı’nı 6 yılda birincilikle tamamladı.
Chicago Üniversitesi “Siyaset Bilimi” alanında yüksek lisansa kabul edilen Acar, doğduğu memleketten yaklaşık 10 bin kilometre uzakta eğitimini sürdürerek hayallerinin peşinden koşmaya devam ediyor.
AZİZ SANCAR’IN İZİNDE
Üniversiteye hazırlandığı devirde babasının televizyon izlediğini, haberlerde Nobel mükafatı alan Prof. Dr. Aziz Sancar’ın bulunduğunu anlatan Acar, şöyle konuştu:
“Aziz Sancar da Mardinli olduğu için bizim bölgede çok sevilen birisidir. Babam da bu türlü dikkat kesilmiş dinlerken ben de çobandan yeni geldim. Çıktım üste, aklımdan hiç çıkarmıyorum. Sancar; ‘Çoğu insan zekaya inanır, ben inanmıyorum, bizi birbirimizden ayıran emektir, ben çalışmaya inanıyorum.’ diyordu.
Babam da bana ‘Bak görüyor musun? Helal olsun. Bölgemizi, insanımızı ne hoş temsil ediyor.’ dedi. Hayatım boyunca ben o kelamı aldım. Lisans eğitimim mühletince ben o kelamı düstur edindim. Yani zekanın değil, çabanın bizim aramızdaki en temel fark olduğuna inanıyorum. Bizi birbirimizden ayıran azmetmek ve uğraş etmektir. Zira zeka bize verilendir, çaba ise bizim yaptığımızdır. Ancak doğal ki uğraş bizden, muvaffakıyet Allah’tandır.”
DEKAN ARAYIP İKNA ETTİ
İkinci yılında de bir yandan çobanlık yaparken bir yandan Halk Eğitim Merkezi’ne gittiğini söyleyen Acar, imkanlar dahilinde başında İstanbul seçeneğinin bulunmadığını, İbn Haldun Üniversitesinin reklamlarını görüp bağlantıya geçtiğini lisana getirdi.
Acar, fakülte dekanı Bilal Aybakan’ın kendisini aradığını söyleyerek, şunları kaydetti: “Kendisi de Urfalı, kendisinin de köyde büyüdüğünü, çeşitli zorluklar atlattığını ve İbn Haldun Üniversitesinde dekan olduğunu anlattı. Okulun imkanlarını, akademik kaliteyi, hocaları, kontakları, milletlerarası fırsatları yurt dışına göndereceklerini, Arapça, İngilizce eğitim vereceklerini her şeyi anlattı. Sonrasında ben ikna oldum, o konuşma çok ikoniktir. Ben, hocanın dekan olduğunun çok şuurunda olmadığım için yahut dekan olmanın ne kadar ağır bir şey olduğunu pek fark edemediğim için hocam ‘Böyle mi emin misiniz? Sahiden bu parayı verecek misiniz? Vermezseniz ne olur? Yemin eder misiniz?’ üzere garip bir formda davrandım.”
patronlardunyasi.com
