Titanik enkazına dalan ve Titan denizaltısında hayatını kaybeden milyarderlerin tesiri gündemdeki yerini korurken dün bir küme milyarder Virgin Galatic ile kişi başı 11 milyon lira ödeyerek uzaya çıktı. Milyarderlerin çeşitli adrenalin dolu alışkanlıkları ve hobileri birçok bireye garip ve korkutucu gelebilir.
Hürriyet gazetesi muharriri Fulya Soybaş, milyarderlerin adrenalin dolu aktivitelerini yazdı.
“İNSAN yaklaşık 7 metrelik daracık bir kapsül içinde bir seyahate nasıl çıkar? Dahası bu “şaşırtıcı” tecrübe için 250 bin dolar -yaklaşık 7 milyon lira- neden öder? Bizde de… Turizmci Ahu Aysal, 2008 yılında uzaya giden birinci Türk olmak için kolları sıvamış, 100 bin dolar ödemiş lakin dolandırılmıştı.
Pilot Yağmur Sarıoğlu da geçtiğimiz hafta dünyanın en yüksek, 233 metre, platformundan bir sefer bile tereddüt etmeden atlamıştı.”
Bu doğrultuda Soybaş, Psikiyatrist, Dr. Emine Kılınç ile “Ekonomik rahatlık ile adrenalin ortasında bir bağ olup olmadığını” konuştu.
“ÜST SINIF ‘HEYECAN’ ARAYIŞINDA”
Emine Kılınç ise husus ile ilgili şunları söyledi:
“Yenilik, heyecan, tutku, adrenalin arayışı sınıf gözetmez zira insanın heyecan ve yenilik arayışı daima vardı ve var olacak da. Düşük gelirli birinin ‘pahalı’ araçlara ulaşması güç olduğu için ‘heyecan’ arayışı lunaparka gitmek, kamp yapmak ya da hiç denemediği bir unsur ve/veya içkiyi denemek ile hudutlu olabilirken, orta sınıf için seyahat, dağcılık, dalış, kayak üzere sporlar da bir alternatif olabilir. Finansal güvenliklerinin hayatlarını ‘sıradan’ hale getirdiğine inanan üst sınıf içinse ‘heyecan’ arayışı, yeniden kendi statüsünde; bir batığa dalmak ya da uzaya seyahat olarak karşımıza çıkabilir. Ki bu sınıf için ayrıcalıklı etkinliklere katılmak daha değerli ve özel hissetmelerini de sağlayabilir.
“SONUNDA VEFAT DE OLSA RİSK ALMAKTAN ÇEKİNMEYEBİLİR”
Bu şahıslardaki yenilik arayışı o denli baskın ki riskleri görmezden geliyor, minimize ediyorlar. Titan dalışı gerçekleştiren şirketin lideri Stockton Rush, bunun “büyük risk” olduğunu söyleyenleri yeniliğin önünde pürüz olmak ve korkaklık ile itham etmişti mesela. Adrenalin gereksinimi genetik olabilir mi? Olabilir. Çünkü kimileri beyni optimal seviyede uyarılabilmek için bile “aşırı uyarılmaya” muhtaçlık duyabilir. Ayrıyeten her ‘yeni’ tecrübe bir mühlet sonra bağımlılığa da dönüşebilir. Zira beyindeki tolerans düzeyi arttıkça insan fazlasına muhtaçlık duymaya başlar. O kısacık ‘an’ı tekrar yaşamak için sonunda mevt de olsa risk almaktan çekinmeyebilir.”
patronlardunyasi.com
