Muğla Milas’a bağlı İkizköy’de yaşayanlar ve ömür savunucuları tarafından iki yılı aşkındır nöbet tutularak korunmaya çalışılan Akbelen Ormanı’na 24 Temmuz’da jandarma ve polis eşliğinde iş makineleri girdi. Ağaçlar, Limak Holding ve İÇTAŞ’ın ortak projesi olan YK Enerji’nin termik santralının alanının genişletilmesi için bir bir kesildi.
760 dönümlük alandaki ağaçların birçoğunu kaybeden köylüler Cumhuriyet’ten Şeyda Öztürk ve İrem Karataş’a yaşadıklarını anlattı.
‘ÇİÇEK BİLE KALMADI’
Aksiyonun simgeleşen isimlerinden 63 yaşındaki Melahat Tulha şunları söyledi:
“Akbelen’deki köylülerin yerlerini satın almak istediler satmayanları tehdit ettiler. Buraya birçok kişi takviyeye geldi fakat başaramadık. Daha güçlü çıktılar. Gelen gaz yedi. Asker çoktu, biz yenildik. Bir barikatı geçemedik. Termik santral gelmeden evvel 12 tane zeytinden 400 kilo zeytinyağı yapıyordum. Artık hiçbir şey kalmadı. Bu sene zeytin bile güç bulunacak. Bundan 15 sene evvel yalnızca çiçek balından 20-25 teneke bal alıyorduk. Artık yok, çiçek bile kalmadı. Kaç sefer ilaç verdik bahçemize, olmadı. Lanet kömürün dumanı çıkıyor üste, sabaha gerçek ekinlerin üstüne iniyor. Çiçekler, patlıcanlar, börülceler olmuyor. İki kızım dört torunum var, onlar hiç göremeyecek. İkizköy’de suyumuz vardı, yazın serin kışın da ılık olurdu. Termik santral geldikten sonra o da kurudu.”
“ÇAMLARIMI KAYBETTİM, ELLERİMİ KELEPÇELEMİŞLER ÜZERE OLDUM”
Meskeni kömür alanının içerisinde kalan 39 yaşındaki İlkay Demir de şöyle konuştu:
“Yıllardır kaygı içinde yaşıyoruz. Seçim, yılbaşı, Kurban Bayramı derken alana girdiler. Kendi toprağımızı koruduk diye biber gazı sıktılar. Bu ormanın tek kolu kalana kadar direneceğiz. Çamlarımı kaybettim, ellerimi kelepçelemişler üzere oldum, güya boğazımı sıkmışlar üzere… Bu ormanda keklik, kaplumbağa, tavşan var. Ben anneysem, bu orman çocuklarımın geleceği için hakkımdır. Çocuğum okuldan geldiğinde ormanda gezer mantar toplardık. Her şey yok oldu. Lanet muhtemel kömür lütfen dursun. Termik santral gelmeden evvel zeytin verimimiz yeterliydi. Artık zeytinler tam çiçek açıyor, termik gazını bacadan bırakıyor, randıman olmuyor. İncirlerimiz eskisi üzere olmuyor. İneklerim var, kömür tozundan düşük yapıyorlar. Çocuklarımın biri 7 biri 13 yaşında evvelden hamak gererdik kitap okurlardı. Artık korkuyorlar her yerde asker görmekten. Evvelden çok memnundum, o kadar hayallerim vardı, her şey gitti.”
patronlardunyasi.com
